Czy kiedykolwiek spotkałeś w swoim życiu człowieka, który nie pamiętał swojego imienia i nazwiska, nie pamiętał adresu pod którym mieszka, nie potrafił nawet powiedzieć ile ma lat , czy ma rodzeństwo, dzieci, żonę czy męża ?
Może to zdarzyło się w Twojej rodzinie? Może ktoś z twoich bliskich potrzebował pomocy aby uświadamiać sobie swoją tożsamość? Może mówiłeś " mamo- ty masz 72 lata, masz na imię Zofia, a ja jestem twoim synem.... " I pamiętasz na pewno jak to bardzo trudne i męczące na co dzień i dla ciebie i dla tej osoby. Była taka aktywna, taka wesoła, taka pracowita. Dbała o wszystkich i o wszystko a dziś jest bezradna. Nie pamięta i nie potrafi sobie przypomnieć... .
A może właśnie teraz to dzieje się w twoim życiu a ty składasz to na karb „niewinnej” starości, unikasz prawdziwej odpowiedzi i usprawiedliwiasz się stwierdzeniem, że to się czasami każdemu zdarza.
Być może nie zauważasz lub nie zdajesz sobie sprawy, że zapominasz, gorzej koncentrujesz się przy czytaniu i pisaniu, że już nie masz ochoty na poznawanie nowych rzeczy, obojętniejesz na otaczające cię wydarzenia a rozmowy z innymi ludźmi nie są już dla ciebie tak interesujące jak kiedyś bywało. Zupa bywa niedosolona bo zapomniałaś. Gdy wchodzisz do sklepu to zastanawiasz się „po co ja tu przyszłam ?”. Czasem zdarzy się nie wyłączony palnik gazu lub obiad wykipi ?
Nie musisz się na TO zgadzać !
Motywowany reklamą w tv zaczynasz jako senior przyjmować jakieś tabletki czy syropy bo przecież seniorzy coś biorą. Więc i ty bierzesz bo w telewizji mówili... Lekarz rodzinny powiedział nawet „niech sobie pani kupi jakąś lecytynę”, bo nie mogłaś sobie przypomnieć nazwy leków jakie przyjmujesz a jak już sobie przypomniałaś to zniekształciłaś nazwy.
Czujesz podświadomie, że zawodzi cię pamięć ale jeszcze nie chcesz się do tego przyznać i z uśmiechem kwitujesz swoje zapomnienia i pomyłki jednym „zabójczym” słowem starość.
Na to też nie musisz się zgadzać !
W medycynie pojęcie starości odnosi się do ogółu zmian biologicznych w ciele człowieka, polegających głównie na zużycie narządów, zmniejszeniu ich wydolności, wytrzymałości i zmniejszonej regeneracja komórek. Starość określana stosunkowo wdzięcznym terminem „trzeci wiek” to czas po 60–65 roku życia. Organizm jest mniej odporny na choroby, a układ nerwowy jest mniej aktywny. Tkanki stają się odwodnione i mniej elastyczne, ulegają powolnej atrofii.
Możesz spowolnić ten proces !
W społeczeństwach rozwiniętych ludzie przeżywają 70–90 lat. Statystycznie dłużej żyją kobiety. Możliwość osiągnięcia sędziwego wieku wiąże się ze znacznym rozwojem medycyny. Czy wydłużanie życia jest jednoznaczne z poprawą jakości życia ? W społeczeństwach wielu ludzi żyje znacznie dłużej ale jednocześnie jest większy odsetek osób niesamodzielnych, ze względu na np. zaburzenia układu nerwowego, zaburzenia związane z chorobą Alzheimera, której objawami są m.in. zaburzenia pamięci, zachowania i osobowości.
Pamięć to indywidualna właściwość psychiki człowieka. Jest jedną z wielu funkcji psychologicznych umożliwiającą rozwój i edukację. Dzięki sprawnemu funkcjonowaniu pamięci gromadzimy, przechowujemy informacje i doświadczenia oraz wykorzystujemy je w różnych sytuacjach. Dzięki pamięci przyswajamy wiedzę o świecie oraz umiejętności i sprawności.
Pamięć jest indywidualną zdolnością intelektualną, umożliwiającą kształtowanie się i funkcjonowanie człowieka w środowisku społecznym, biologicznym i przyrodniczym. Pamięć rejestruje nie tylko informacje ale także towarzyszące im emocje i uczucia. Dzięki pamięci kształtuje się nasza osobowość i poczucie tożsamości.
W wyniku rozwoju zapamiętujemy kim jesteśmy, co robimy, gdzie mieszkamy, czym się zajmujemy, kogo kochamy itp i przechowujemy te informacje w pamięci . Gdy informacje są nam potrzebne przypominamy sobie uaktywniając odpowiednie ośrodki pamięci w mózgu.
Jak możemy sobie pomóc aby uniknąć "mentalnej katastrofy" i wspomóc funkcje intelektu ?
Powinniśmy zadbać o nasz mózg.
Mózg jest odpowiedzialny za kierowanie wszystkimi procesami w ciele. Mózg jest także odpowiedzialny za wszystkie zdolności człowieka. Procesy psychologiczne determinujące nasze człowieczeństwo odbywają się w naszym mózgu. Stale odbiera, przetwarza i przesyła miliony informacji. Jest to bardzo intensywna aktywność tkanki mózgowej. Potrzebuje do tej pracy, tak jak inne organy naszego ciała energii z pokarmu. Niezbędne jest zatem dostarczenie komórkom mózgu specjalnych substancji odżywczych.
Mózg zużywa aż 20-25 proc. energii dostarczanej organizmowi. Jego podstawowym pokarmem są glukoza i tlen. Wykorzystuje prawie połowę krążącej we krwi glukozy. Reszta glukozy zaspokaja zapotrzebowanie innych komórek, także komórek nerwowych. Jeśli zabraknie glukozy i tlenu komórki mózgowe obumierają już po kilkunastu minutach. Źródłem glukozy są węglowodany, ale powinny to być węglowodany złożone. Znajdują się one w nasionach, ziarnach zbóż, mące z pełnego przemiału, niełuskanym ryżu, kaszach, ziemniakach, fasoli, soczewicy. Ich trawienie wymaga czasu i dzięki temu cukier jest uwalniany do krwi stopniowo. Organizm może dobrze wykorzystać taki składnik bez obawy o nadmierne przeciążenia trzustki.
Glukoza i tlen nie gwarantują jednak pełnej sprawności umysłowej. To za mało. Oprócz glukozy i tlenu mózg potrzebuje do właściwej pracy i regeneracji bogatego spektrum składników odżywczych. Nasz mózg potrzebuje fosfolipidów. Gdzie ich szukać ? Są dosłownie na wyciągniecie ręki.
Jego głównymi składnikami są kompleks fosfatydyloseryny oraz kwasu fosfatydowego. Fosfatydyloseryna jest fosfolipidem. Fosfolipidy są ważnym składnikiem błon komórkowych CUN(centralny układ nerwowy). Fosfatydyloseryna jest związkiem organicznym występującym naturalnie w błonach komórkowych organizmów żywych, w ich wewnętrznej warstwie. Za sprawą swoich biochemicznych właściwości jej cząsteczki wpływają na zmianę aktywności białek enzymatycznych związanych z błonami komórkowymi. Uruchamiają wewnątrzkomórkowe szlaki informacyjne. Fosfatydyloseryna przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, co przekłada się w praktyce naszego życia, na jakość funkcji intelektualnych.
Fosfatydyloseryna pomaga aktywować i odnawiać komórki nerwowe, wspomaga koncentrację oraz zdolność uczenia się u osób w każdym wieku. Wspomaga jakość pamięci i zapamiętywania, korzystnie wspiera stabilny nastrój i emocje. Wpływa pozytywnie na funkcje błony komórkowej neuronów. Wspomaga uwalnianie neuroprzekaźników i komunikacją międzykomórkową. Pozytywnie wpływa na funkcje poznawcze oraz zdolność zapamiętywania i odtwarzania informacji. Odpowiednie dożywienie i dotlenie mózgu przeciwdziała zmianom neurodegeneracyjnym następującym w trakcie procesu starzenia się.
W badaniach naukowych udowodniono, że fosfatydyloseryna jest w stanie zwiększyć wydzielanie neuroprzekaźników: dopaminy, acetylocholiny i noradrenaliny oraz przyczynić się do podwyższenia stężenie glukozy w mózgu. Takie działanie sprzyja wyższym czynnościom centralnego układu nerwowego, takich jak uwaga, percepcja, pamięć czy kojarzenie.
Być może nie zauważasz lub nie zdajesz sobie sprawy, że zapominasz, gorzej koncentrujesz się przy czytaniu i pisanie, że już nie masz ochoty na poznawanie nowych rzeczy, obojętniejesz na otaczające cię wydarzenia a rozmowy z innymi ludźmi nie są już dla ciebie tak interesujące jak kiedyś bywało. Zupa bywa niedosolona gdy wchodzisz do sklepu to zastanawiasz się „po co ja tu przyszłam?" . Czasem zdarzy się nie wyłączony palnik gazu lub obiad wykipi ?
Nie musisz się na to zgadzać !
Ja się nie zgadzam-korzystam z dobrodziejstw jakie daje mi fin Fosfosercaps.
mgr A. Jagielska
90 kaps. Fin Fosfosercaps-wspomaganie pamięci Fin Fosfosercaps